Internationale recruitment: ongeorganiseerde miljardenbusiness

Er gaan miljarden euro’s gemoeid met werken over de grens. Maar als je kijkt hoe dat georganiseerd is, dan kun je wel zeggen dat de internationale arbeidsmarkt “ondanks de gebrekkige organisatie” zo groot kan zijn.

Miljardenbusiness? De cijfers

Eurostat vertelt ons dat binnen Europa 11,8 miljoen mensen in de werkzame leeftijd recent zijn geëmigreerd naar een ander Europees land. Daarnaast werken 1,4 miljoen Europeanen tijdelijk in een ander Europees land dan waar zij wonen. Daar bovenop migreren jaarlijks rond 2 miljoen niet-Europeanen naar Europa.

Laten we eens heel grof rekenen: als 15,2 miljoen mensen jaarlijks goed zijn voor gemiddeld € 40.000 aan arbeidskosten, dan spreken we over ruim € 600 miljard. Daar hoeven we als branche geen groot percentage van te pakken om er een goede boterham van te kunnen eten…

Om het internationale karakter van onze arbeidsmarkt nog iets verder te onderstrepen nog iets meer cijfers: uit het Europese arbeidsmarktonderzoek van Intelligence Group blijkt, dat 15% van de werkzame beroepsbevolking interesse heeft om in het buitenland te werken (zonder verhuizen), terwijl 12% wel zou willen verhuizen om in het buitenland te werken.

Georganiseerd? onderga de Journey!

Wil je weten hoe de internationale arbeidsmarkt functioneert, kruip dan eens in de huid van een kandidaat of een recruiter die het heft in eigen hand wil nemen. Ik deed het:

  • Ik ging op de bekende Nederlandse jobboards op zoek naar een baan in Zwitserland. De meeste jobboards gaven aan “dat ze de plaats of postcode Zwitserland niet kunnen vinden”. Of ze negeren de ingegeven locatie en tonen gewoon Nederlandse vacatures. Ook Google gaf alleen resultaten in de buurt van mijn woonplaats. Indeed komt dichter in de buurt, die suggereert om bij Indeed.ch te gaan zoeken. Dat gaat behoorlijk goed, al geven ze niet weer welke bedrijven ook interesse hebben in personeel van buiten Zwitserland.
  • Voor een voorbeeld vanuit het gezichtspunt van een recruiter kan ik putten uit eigen ervaring: Bij een internationaal georiënteerde organisatie hadden wij afscheid genomen van onze Spaanse agent. We wilden proberen de werving zelf vanuit Nederland op te zetten, mede omdat we een Spaanstalige collega op kantoor hadden. We besloten een aantal vacatures te publiceren op een internationaal aanwezig jobboard. Zonder noemenswaardig succes. Inmiddels begrijp ik waarom; de betreffende site blijkt in Nederland weliswaar groot, maar bleek in Spanje geen rol van betekenis te spelen.

Wat zien we als we kijken naar de internationale arbeidsmarkt?

  • De jobboard markt is onvoorstelbaar lokaal. Ieder land heeft zijn eigen ‘local champion’ en echte ‘global players’ zijn er niet of nauwelijks. In de 25 belangrijkste Nationale Europese arbeidsmarkten, zijn er 21 verschillende ‘nummer 1 jobboards’…
  • Iedere transparantie ontbreekt. Het gemak waarmee een werkzoekende een vacature kan vinden in eigen land (en andersom), bestaat internationaal totaal niet. Mensen komen aan een baan in het buitenland via uitzendbureaus en detacheerders die een vestiging in hun land hebben of via agenten in hun land die voor de internationale recruiters werken. De markt is veel te ondoorzichtig om het zelf te doen!
  • De enige keus die recruiters hebben, is gebruik maken van buitenlandse bureaus of zelf een buitenlandse vestiging openen, met alle investeringen van dien.

Welkom op de internationale arbeidsmarkt: ondanks alles een onvoorstelbaar kansrijke markt voor recruiters. Of misschien toch ‘dankzij alles’, want:

Wie pakt de handschoen op om deze miljardenbusiness te ontginnen?

Met dank aan Intelligence Group, van wie ik gebruik mocht maken van het European Recruitment Dashboard

Plaats een reactie